На Гродзеншчыне слаўнай сярод яе лясоў
Стаіць прыгожы горад з даўніх былых часоў.
Шуміць зялёным борам, і воўкам вецер вые
А ля падножжа воды мкне ўдалеч Ваўкавыя.
І горад той завецца не песняю з калыскі.
Чароўна і таемна ўсё шэпча “Ваўкавыск”
Няма даўно тых сведкаў, каб хто калі сказаў,
Адкуль такую назву наш гарадок узяў.
Адны гавораць: назва ад рэчкі Ваўкавыя,
Другія – месца горнае, і воўк тут часта вые.
Адны рашаюць, што вось тут цягнулі судны волакам,
Другія - ад рабаўнікоў, што звалісь Вісек з Волакам.
Што праўда, а што выдумка - так цяжка даказаць
Шкада, што горад слаўны мой не можа сам сказаць.
Максім Рэйкін
***
Как пригож обновлённый город,
Как в лиловом закате красив.
Впереди тебя - Шведские горы,
А вдали - новостроек массив.
За городом тянутся тучные нивы,
Просёлки, дороги, озёра, леса.
Вы только проедте, а лучше пройдите,
Взгляните - вокруг чудеса.
По такому красивому городу
Неудобно плестись кое-как.
Даже воин, седой и усталый,
Распрямившись, чеканит шаг.
Ты много видел за тысячелетия -
Сражения и звон мечей,
Стон воинов на поле брани
И ржанье раненых огней
Не раз ты, Волковыск, сгорал дотла,
Но чужеземцев отражал
И собирал ты заново дружины
И вновь из пепла восставал.
Красуйся город - Юбиляр!
Цветущими вскипай садами
Но прочный мир и отчий дом
Беречь должны всегда мы сами.
|
Па мясцiнах памятных прайдуся,
Дзе шапоча казкi вецярок.
Я тваёю доляй ганаруся,
Ваўкавыск - мой слаўны гарадок.
Абыйду вакол твае абшары -
Ты мне любы зблiзку i здалёк.
Над табой лунаюць песнi-мары,
Ваўкавыск - рабочы гарадок.
Пастаю ў лiпнёвы цiхi вечар
Ля падножжа Шведскае гары.
Можа, тут Баграцiёна стрэчу
Пры ўсходзе яснае зары.
Я люблю сiвых вякоў паданнi,
Ды найбольш пачуць сягоння рад
Пераклiчку цягнiкоў ураннi
I вясёлы смех тваiх дзяўчат.
Па шырокай плошчы я прайдуся,
Хай навее песню вецярок.
Я табой заўсёды ганаруся,
Ваўкавыск - рабочы гарадок.
Сергей Бондаренко
***
Не крывіў я душою ніколі
У любові да краю, да ніў.
Не пытайце ж, сябры, мімаволі,
Чаму я Ваўкавыск палюбiў.
Маю рацыю я ганарьщца
Старажытным сваім гарадком:
Ваўкавыск —гэта кропля з крынщы,
Што вялікай Радзімай завём!
Сергей Бондаренко
***
Прошло немало уж веков,
Когда из глубины лесов
Печально оглашались дали -
Здесь часто волки выли в высь.
А город встал - его назвали Волковыск.
Мой Волковыск!
Ты видел войско шведов. Здесь
Татарский нёсся смерч галопом.
Но сила в наших землях есть,
Что посреди земель Европы.
О, сколько раз земля родная
Звала на бой своих сынов!
Мой город, из руин вставая,
Из пепла возраждался вновь.
Мой Волковыск! Так будь же вечен!
Горжусь, любуюсь я тобой -
Тысячелетием отмечен,
Ты всё такой же молодой.
Владимир Ховрин
|
